پیکربندی شبکه

انواع پیکربندی شبکه

پیكربندي ستاره

یکی از روش های کاربردی پیکربندی شبکه ، پیکربندی ستاره ای است. در این روش، ھر وسیله يا گره به طور مستقیم و انحصاري به يك گره مركزي متصل می شود؛ گره مرکزی در این روش می تواند يك Hub و يا يك سیستم میزبان باشد. ویژگی مهم این روش این است که گره ها با هم در ارتباط نیستند و تنها از طريق گره مركزی می توانند به تبادل داده بپردازند. همچنین گره ها برای ارسال داده باید اطلاعات مورد نظرشان را به گره های مرکزی ارسال کنند. شما در این روش به راحتی می توانید گره های جدید را حذف یا اضافه کنید. از جمله مزایای این پیکربندی، عیب یابی راحت آن است که کار شما را برای شناسایی مشکل بسیار راحت می کند.

پیكربندي خطي

پیکربندی خطی یکی دیگر از انواع پیکربندی شبکه است که با استفاده از یک كابل اصلي (گذرگاه Bus) تمام گره ھا را به هم متصل می کند. در ھر دو انتھاي گذرگاه اصلي، یک یا Terminator برای جذب سیگنال ھايي كه به ھر دو انتھای گذرگاه می رسند، وجود دارد. اگر این سیگنال ها به هر دلیلی جذب نشوند، نويزها و اختلالاتی در کار کل شبکه ایجاد خواهد شد. برا ي ايجاد اين پیكربندی، باید گذرگاه اصلی را از بھترين مسیر عبور داده و سپس گره ھا را در نزديك ترين نقطه به آن وصل کنید. یکی از ویژگی های پیکربندی خطی که شاید بتوان به عنوان نقطه ضعف از آن یاد کرد، این است که در صورت بروز قطعي و يا ھرگونه نقص درگذرگاه اصلی، تمام شبكه از كار خواهد افتاد.

پیكربندی حلقه

یکی دیگر از انواع پیکربندی شبکه ، پیکربندی حلقه است که ھرگره از يك كابل و به صورت نقطه به نقطه به گره قبلي و بعدي وصل مي شود. روند کار این روش بدین صورت است که سیگنال ارسالي در طول حلقه و در يك جھت از گرهي به گره ديگر مي رود. این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که سیگنال به گره مقصد برسد. جالب است بدانید که ھر گره در طول حلقه، یک تکرار کننده است و پس از دریافت سیگنال از یک طرف، آن را مجددا تولید و در ھمان جھت به گره بعدی ارسال می نماید. پیکربندی حلقه هم امکان حذف و اضافه کردن گره ها را به راحتی به شما می دهد و تنها محدودیت آن، حداكثر طول حلقه و تعداد گره ھاست. البته اگر یکی از گره ها از کار بیفتد، کل شبکه از کار خواهد افتاد.

پیكربندی سلسله مراتبی يا چندگانه

گاهی لازم است که چندین شبکه با پیکربندی های متفاوت را به هم وصل کنیم. در این شرایط، بهترین روش برای پیکربندی شبکه ، توپولوژی سلسله مراتبی یا چندگانه است. به این ترتیب، شبكه ھای موجود در قسمت ھای مختلف يك سازمان كه داراي پیكربندي ھاي متفاوتي ھستند، از طريق گره مركزي يك شبكه ستاره به هم متصل خواهند شد.

مزایای انواع پیکربندی شبکه

پیکربندی شبکه ای موجب میشود که مدت زمان خرابی تا میزان زیادی کاهش پیدا کند و برای مدیران شرایطی را ایجاد می نمایند تا تغییرات سریع شبکه را به سرعت شناسایی نمایند . البته اطمینان کامل ایجاد میگردد که نسخه های نرم افزاری و همینطور اجزا سخت افزاری کاملا به روز میباشند و البته که مطابق با موافقت نامه های مجوز باشد . لازم بذکر میباشد که پاسخگویی و دید کاملا بهبود پیدا می کند ؛ زیرا پرسنل سیستم یک راه آسان برای تعیین نمودن اجزا و نرم افزارهای فعال در شبکه را دارا هستند . علاوه بر این ها میتوان به دو مزیت دیگر اشاره نمود :

 خطاهای پیکربندی به حداقل ممکن می رسند ؛
 فرآیند تعمیر ، گسترش ، نگهداری و ارتقاء را ساده میکند .

پیکربندی شبکه های کامپیوتری برای مدیر این اجازه صادر مینماید که شبکه ای برای دست یافتن به هدف های ارتباطی راه اندازی نماید . این فرآیند که از آن سخن گفتیم ؛ شامل امور زیر میگردد :

• پیکر بندی روتر ؛ که ip صحیح و تنظیمات مسیر را مشخص مینماید .

• پیکربندی میزبان ؛ تنظیمات پیش فرض همچون پروکسی، نام شبکه ، رمز عبور و … را وارد مینماید و اتصال شبکه را روی سیستم کامپیوتری میزبان تنظیم مینماید تا ارتباط شبکه فعال گردد .

• پیکر بندی نرم افزار ؛ هرگونه نرم افزار مبتنی بر شبکه را که مجاز به دسترسی میباشد و اعتبار لازم برای نظارت کردن برای ترافیک شبکه دارد ارائه میکند.